ลิเก เกิดขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา หรือต้นกรุงรัตนโกสินทร์ คำว่า ลิเก เพี้ยนมาจากคำว่า ذکر (เษกรฺ) ในภาษาเปอร์เซีย ที่ยืมมาจากคำว่า ذِكْر (ษิกรฺ) ในภาษาอาหรับ อันหมายถึงการอ่านบทสรรเสริญเป็นการรำลึกถึงอัลลอหฺพระเจ้าในศาสนาอิสลาม พระครูศรีมหาโพธิคณารักษ์ก็ได้กล่าวถึงลิเกไว้ว่า พวกมุสลิมนิกายชีอะห์ หรือเจ้าเซ็นจากเปอร์เซีย นำสวดลิเกที่เรียกว่า ดิเกร์ เข้า มาในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย กรมพระยาดำรงราชานุภาพก็ทรง บันทึกว่า ยี่เกนั้น เพี้ยนมาจาก จิเก
มีบันทึกว่า พวกแขกเจ้าเซ็นได้สวดถวายตัวในการบำเพ็ญพระราชกุศล เมื่อ พ.ศ. 2423 ต่อมาคิดสวดแผลงเป็นลำนำต่าง ๆ คิดลูกหมดเข้าแกมสวด ร้องเป็นเพลงต่างภาษา และทำตัวหนังเชิด โดยเอารำมะนาเป็นจอก็มี ลิเกจึงกลายเป็นการเล่นขึ้น ต่อมามีผู้คิดเล่นลิเกอย่างละคร คือ เริ่มร้องเพลงแขก แล้วต่อไปเล่นอย่างละครรำ และใช้ปี่พาทย์อย่างละคร
กลองยาวแห่ขันหมากสะพานควาย
กลองยาวแห่ขันหมากย่านตลาดสดสะพานควาย (ตลาดศรีศุภราช)
กลองยาวแห่ขันหมากย่านที่ทำการไปรษณีย์สามเสนใน
กลองยาวแห่ขันหมากย่านพิพิธภัณฑ์ตราไปรษณียากรสามเสนใน
กลองยาวแห่ขันหมากย่านโรงพยาบาลเปาโลเมโมเรียล
กลองยาวแห่ขันหมากย่านวัดไผ่ตัน
กลองยาวแห่ขันหมากย่านโรงเรียนวัดไผ่ตัน
กลองยาวแห่ขันหมากย่านศูนย์บริการสาธารณสุข 11 ประดิพัทธ์
กลองยาวแห่ขันหมากย่านธนาคารออมสิน สำนักงานใหญ่
กลองยาวแห่ขันหมากย่านตลาดนัดจตุจักร
กลองยาวแห่ขันหมากย่านตลาด อ.ต.ก.
กลองยาวแห่ขันหมากย่านกรมการขนส่งทางบก
กลองยาวแห่ขันหมากย่านโรงเรียนช่างฝีมือปัญจวิทยา